Bielizna od średniowiecza po XX wiek

Surowe  średniowiecze było epoką pozostająca w ideowej opozycji do rozpasanych moralnie czasów doby późnego antyku. Mimo to przejęło wiele ze zdobyczy cywilizacyjnych starożytności, włączywszy w to strój.

Wczesne średniowiecze

We wczesnym średniowieczu stroje mężczyzn i kobiet nie różniły się od siebie znacząco. W modzie pozostawała znana z czasów rzymskich tunika, noszona przez przedstawicieli brzydkiej płci w raz z płóciennymi spodniami, zazwyczaj sięgającymi do łydek.  Na terenach dzisiejszej Polski zwano je gaciami. Z biegiem czasu i zmieniającymi się ludzkimi potrzebami gacie  zostały zastąpione przez nogawice. Te z kolei noszono wraz z długimi koszulami, których dolną część zawijano wokół brzucha i pośladków.  

Schyłek wieków średnich 

Późnemu średniowieczu towarzyszyło pojawienie się mody na ubrania krótsze i bardziej obcisłe.  By zapobiec nieobyczajnemu odsłanianiu ciała, zaczęto stosować dłuższe nogawice, zaś około roku 1371  mistrzowie sztuki krawieckiej wpadli na pomysł zszywania ich ze sobą. W ten sposób powstał prototyp pierwszych spodni. 

 Pludry

Około XVI wieku w Niemczech zaczęto nosić bufiaste, sięgające  kolan spodnie zwane pludernhosen lub pludern.  Ten rodzaj stroju cieszył się popularnością wśród dostojników i dworzan, rzadziej nosili go żołnierze. Pludry szybko rozpowszechniły się w innych krajach europejskich.

Rewolucja przemysłowa i produkcja masowa
 
Prawdziwy rozwój bielizny męskiej przyniosła osiemnastowieczna rewolucja przemysłowa. To wynalazki takie jak  wynaleziona przez Jamesa Watta  w 1763 maszyna parowa pozwoliła na rozpoczęcie masowej produkcji tekstyliów.  Wśród XVIII- wiecznego mieszczaństwa spodnie były w powszechnym użyciu. Pojawiła się natomiast nowa moda na noszenie kalesonów, w zależności od sezonu szytych z przewiewnego płótna lub ciepłej flaneli. Z biegiem dziesięcioleci ulegały one skróceniu i coraz bardziej przypominały współczesne bokserki męskie. XIX stulecie zintegrowało kalesony z koszulą w jedną całość, tworząc w ten sposób „śpioszki”. By je z siebie zdjąć, należało rozpiąć wszystkie guziki, od krocza aż po szyję. Początki XX wieku  po raz kolejny wprowadził bieliznę składająca się z dwóch części. Używali jej żołnierze na frontach I i II wojny światowej.